2019 sonrası ilk canlı konser duyurusunu yapmalarından bu yana; bir aksilik olmaması için bütün enerjisini evrene gönderen, pandemi, ekonomik kriz ve küresel savaş tehlikelerinin her birinden şans eseri kurtulabilmiş yurdum insanı Arctic Monkeys ile iki gece üst üste Zorlu PSM’deydi.
Alt grup olarak, vokalisti Bono’nun oğlu Elijah Hewson olan, İrlanda’lı alternatif rock grubu Inhaler “It Won’t Always Be Like This” ile kesinlikle U2’dan daha iyi olduğuna ikna etti dinleyicisini. Konser öncesinde çalınan ve tamamı Arctic Monkeys tarafından seçilmiş şarkıların arasında Barış Manço klasiklerinden “Hal Hal"ın duyulması, dinleyicilerin enerjisini yukarıya çeken bir detaydı. “Do I Wanna Know?” ile muhteşem bir giriş yapan grup “Crying Lightning”, “Do Me a Favour” gibi klasiklerinin yanı sıra 11 yıl sonra ilk kez canlı çaldıkları “Potion Approaching” ile dinleyicisini şaşırtmaya devam etti. Bis öncesi “505” ile enerjiyi pik noktasına ulaştıran AM, finali “R U Mine?” ile yaparak toplamda 21 parçadan oluşan setlist’i ile unutulmaz bir gece yaşattı.
Alex Turner’ın sahnede görsel ve işitsel şovunun en büyük destekçisi ise, on parmağında on marifet olan grubun davulcusu Matt Helders’ın geri vokaliydi. Şarkılar arasındaki geçişlerin seri olması, dinleyicideki coşkuyu kesintisiz kılsa da konserin iki saatten biraz kısa sürmesine de neden oldu. Konser sırasında birçok kişinin cep telefonlarıyla kayıt alması ise başka bir tartışmanın konusu. Meseleye nereden baktığımızı merak edenleri birkaç hafta öncesindeki Placebo postumuzu okumaya davet ediyoruz.
Konser günlüğümüze koşup heyecanla yazacağımız (ki biz öyle yaptık) şahane bir sayfa oldu. Umarım daha nicelerini deneyimleyeceğimiz müzik dolu günlere…
🖋: @gultekinogz
📸: Zackery Michael
Comentarios